روزی که رادیو گفت: "صدای انقلاب اسلامی ایران!"

"روز 22 بهمن من در این کارخانه بودم که خبر پیروزی بر آن گروهی که رفته بودند نیروی هوایی را شکست بدهند شنیدم که از لشکر گارد حمله کرده بودند به نیروی هوایی و شکست خوردند و به وسیله مردم تارو مار شده بودند و در راه بازگشت از آن کارخانه بودم که دیدم رادیو گفت: صدای انقلاب اسلامی ایران. 

ماشین را نگه داشتم، از ماشین آمدم پایین و روی زمین خیابان افتادم و سجده کردم. یعنی به قدری برای من عجیب بود این حادثه، اگر چه بعد از آمدن امام، خوب معلوم بود که حادثه اتفاق افتاده، ولی این که از صدای ایران از رادیو و فرستنده رسمی کشور این صدا به گوش من برسد، این برای من باور نکردنی بود و این حرف خنده آور را هم به شما بگویم که من تا مدت ها و شاید تا چند هفته دائما این فکر و این شک برای من پیش می آمد که مبادا من خواب باشم و کاری می کردم که اگر خوابم از خواب بیدار بشوم، دیدم که نخیر از خواب بیدار نمی شوم و معلوم شد که بیداری است و واضح ترین، جدی ترین و اصیل ترین حوادث بیداری دوران عمر ما هم هست".