پاسخ سازمان انتقال خون به شبهات یک نماینده
روابط عمومی سازمان انتقال خون ایران درباره شبهاتی که یکی از خبرگزاریها در خبر عضو کمیسیون اجتماعی مجلس درباره آلودگی تنها پالایشگاه خون به هپاتیت و ایدز در ۲۷ تیر ۹۶ منتشر کرده است پاسخ داد.

به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما؛ روابط عمومی سازمان انتقال خون ایران در جوابیه خود درباره نبود پالایشگاه خون در کشور آورده است:
قرارداد احداث سه پالایشگاه پلاسما در کشور پارسال منعقد شده است و این پالایشگاهها تحت لیسانس نشانهای (برند) معتبر و با شرط انتقال تکنولوژی در نقاط مختلف ایران راه اندازی میشوند تا شرایط اشتغال زایی و رونق اقتصادی در استانهای کمتر برخوردار نیز به وجود آید و فقط فعالیتها در تهران متمرکز نباشد، ضمن اینکه مرکز پژوهش و پالایش خون (پالایشگاه قبلی) مدتها است به بخش خصوصی واگذار شده و از دهه ۸۰ تحت عنوان شرکت مادر تخصصی و خارج از مسؤولیتهای سازمان انتقال خون است.
در ادامه این جوابیه درباره شبهه آلوده بودن پالایشگاه به «هپاتیت» و «اچ آی وی» نیز آمده است: علت تعطیلی پالایشگاه خون در دهه ۷۰ آلوده شدن برخی از هموطنان از طریق داروهای وارداتی خارجی مشتق از پلاسما در دهه ۶۰ بود که به علت دسترسی نداشتن کشور به روشهای آزمایشگاهی تخصصی و آسیب شناسی پیشرفته اتهام قابل رد یا اثبات نبود و در نهایت با حکم قاضی پرونده، آن هم بدون مستندات علمی پالایشگاه تعطیل شد.
پالایشگاه دایر در سالهای ۷۳ تا ۷۸ با تولید فراکشنهای حد واسط و داروی نهایی آلبومین ۵ و ۲۰ درصد که به روش پاستوریزاسیون ویروس زدایی قطعی و نهایی و بین المللی شده بود فعالیت میکرد، اما در نهایت به علت نداشتن تکنولوژی تخلیص و ویروس زدایی به روشهای (S/D) حلال شوینده و نانوفیلتراسیون، خطوط تولید متوقف و تعطیل شد و تحقیقات برروی ژنوتایپ ویروسهای منتقله نشان داد موضوع آلودگی بیماران هموفیلی عزیز از منابع فرآوردههای خارجی نظیر فاکتورهای انعقادی شرکت مریو بوده است نه محصولات پالایشگاه. بنابراین تعطیلی پالایشگاه نه به علت آلودگی بلکه به علت پیشگیری صورت گرفت و پالایشگاههای سه گانهای که قرارداد احداث آن بسته شده است و به جدیدترین تکنولوژی روز مجهز است میتواند به خوبی نگرانی این نماینده محترم و دلسوز مجلس را برطرف کند.
همچنین در پاسخ به ادعای اینکه سازمان انتقال خون ایران خون کامل را به کشور آلمان ارسال کرده و این خون از سوی چند شرکت فرآوری شده و ۳۰ درصد آن به کشور باز میگردد و ۷۰ درصد آن بابت حق الزحمه از سوی این شرکتها برداشته میشود گفته شده است خون کامل به هیچ وجه از ایران و "اصولاً سایر کشورها" صادر نشده و نمیشود، بلکه به جای آن "پلاسمای انسانی" در قالب پالایش قراردادی پلاسما به کشور پالایشگر "ارسال" میشود نه "صادر"، صادر یعنی "فروش"، هیچ پلاسمایی از ایران به فروش نرفته است "حتی یک لیتر".
همچنین براساس مقررات و موازین مؤسسه پارل ارلیخ آلمان فرآوردههای حاصل از فرآوری پلاسمای غیر آلمانی به طور صددرصد به کشور ارسال کننده پلاسما نظیر ایران، آرژانتین، برزیل و ... که پلاسمایشان را به کارخانجات پالایشگر آلمانی و اروپایی دیگر داده اند بازگردانده میشود.
گذشته از مقررات و قوانین حاکم بر قرارداد، این استراتژی به دلیل محدود کردن شیوع جغرافیایی بیماریهای منطقهای و بومی در مورد فرآورده هایی که منشاء پلاسمای خارجی دارند اعمال میشود.
ادعای اینکه به علت ارسال خون به کشورهای دیگر ارز از بین میرود درحالی که با تولید فرآوردههای خونی و توسعه آن در منطقه میتوان ارز آوری برای کشور را شاهد بود نیز میتوان گفت: با پالایش قراردادی ۲۰۰ هزار لیتر پلاسما در سال ۹۵ به میزان ۳۶۰ میلیارد ریال صرفه اقتصادی برای کشور حاصل شد و پیشبینی میشود که امسال با افزایش مراکز پالایش به صرفه اقتصادی ۷۲۰ میلیارد ریال برسد این درحالی است که قبل از پالایش قراردادی پلاسما از این فرآورده هیچ استفادهای نمیشد و امیدواریم با راه اندازی سه پالایشگاه پلاسما در داخل کشور این دغدغه نماینده محترم نیز مرتفع شود.
حوزه طب انتقال خون، دارای مفاهیم و واژههای تخصصی است که نیازمند دانش خاص خود است و آگاهی نداشتن از آن میتواند منجر به گمراهی و برداشت نادرست از اخبار و رویدادهای این حوزه و تشویش افکار عمومی شود.
در پایان از نماینده محترم دعوت میشود با حضور در سازمان انتقال خون با فرایندهای به دست آمدن پلاسما، جدا سازی و تأمین داروهای مشتق از پلاسما آشنا شوند.