مانوئل لوپز اوبرادور،رئیس جمهوری جدید مکزیک کیست؟

پژوهش خبری صدا وسیما: براساس نتایج اعلام شده نهاد انتخابات ملی مکزیک، اوبرادور با کسب 53.2 درصد آرا در انتخابات پیروز شد. در این انتخابات ریکاردو آنایا، 22.3 درصد آرا و خوزه آنتونیو میده، 16.4 درصد آراء را به دست آورده است. براساس همین گزارش،  63 درصد مردم این کشور در 300 بخش در انتخابات شرکت کردند و در مقایسه با انتخابات گذشته میزان مشارکت افزایش یافت.  در این پژوهش، تلاش می شود، سوابق شخصی، فعالیت‌های حزبی و وعده‌های اوبرادور به عنوان مبنایی برای تحقیقات بیشتر بررسی شود.

زندگی شخصی

آندرس مانوئل لوپز اوبرادور موسوم به آملو[1] در 13 نوامبر سال 1953 میلادی در روستای کوچکی  در شهر تپتیتان[2] از توابع ماکاس پانا [3] در ایالت جنوبی تاباسکو[4] به دنیا آمد. او اولین فرزند آندرس لوپز مارون و اوبرادور گونزالس بود و نام او ترکیبی از نام پدر و مادرش است. [i]

پدربزرگش در اسپانیا فعالیت سیاسی داشت. به همین دلیل در دهه 1930 از آمپیه رو[5] در کانتابریای اسپانیا به مکزیک تبعید شده بود. [ii]

آملو، دوران کودکی بسیار سختی را دوران ابتدایی را در مدرسه مارکوس بکه را که تنها مدرسه در شهرشان محسوب می شد، تحصیل کرد و بعد از ظهرها نیز در مغازه پدرش به فروشندگی مشغول بود. در اواسط دهه 1960، خانواده اش به ویلاهرموسا[6]مرکز ایالت تاباسکو منتقل شدند. پدر و مادرش در آنجا یک فروشگاه کفش و لباس فروشی باز کردند و اوبرادور نیز در آنجا مشغول به کار شد. در هشتم ژوئن سال 1969 خوزه رامون لوپز اوبرادور، برادر آملو به ضرب گلوله از ناحیه سر کشته شد. رسانه های مخالف آملو در انتخابات به استناد برخی گزارش ها، آملو را به قتل برادرش متهم می کردند، این در حالی است که در همان زمان قتل، گزارش هایی مبنی بر این منتشر شد که رامون در زمان بازی با یک اسلحه کشته شده است. اما روزنامه محلی رومبو نوویو[7]، در سال 2018 نوشت که هر دو برادر در آن زمان مشغول بازی با اسلحه بودند و آملو به سمت برادرش شلیک کرده بود. [iii]

لوپز اوبرادور دوران دبیرستان را در مدرسه دولتی ایالت تاباسکو به پایان رسید و در سن 19 سالگی برای گذراندن رشته تحصیلی علوم سیاسی وارد دانشگاه ملی مکزیکو سیتی موسوم به یونام(UNAM) شد و از سال 1973 تا 1976 در این رشته تحصیل می کرد. در همان زمان دانشجویی توانست شغلی در دولت محلی پیدا کند و به عنوان وابسته حزب انقلابی بنیادین[8] شناخته شد. او در سال 1987 از تز دکترای خود در علوم سیاسی با عنوان«فرایند تشکیل دولت ملی در مکزیک در بازه زمانی 1867- 1821» دفاع کرد.

او در 8 آوریل سال 1979 با روکیو بلتران مدینا[9]، ازدواج کرد و حاصل آن سه فرزند پسر بود: خوزه رامون لوپز بلتران، در سال 1982، آندرس مانوئل لوپز بلتران در سال 1987، و گونزالو آلفونسو لوپز در سال 1991 به دنیا آمد.[iv]مدینا در 12 ژانویه 2003  براثر بیماری درگذشت. در 16 اکتبر سال 2006، او با بیتریس گوترز مولر[10] که زمانی در شهرداری با آملو همکاری می کرد، ازدواج کرد. حاصل این ازدواج،‌ جیسوس، ارنستو لوپز گوتیه رز [11]بود که در سال 2007 به دنیا آمد.

آملو 16 کتاب نوشت که مافیا در قدرت و آهای ترامپ گوش بده، از معروف ترین آنهاست.

سوابق حزبی اوبرادور

اوبرادور سوابق حزبی گسترده ای دارد. او برای اولین در سال 1976 به حزب انقلابی بنیادین پیوست تا بتواند در ستاد انتخابات کارلوس پیلیسر [12] برای کسب کرسی سنای ایالتی مشارکت کند. در آن زمان او فقط 23 سال داشت. یک سال بعد او به ریاست موسسه حمایت از حقوق بومیان در مکزیک تعیین شد. در سال 1984 او برای کار در سازمان دولتی حمایت از مصرف کنندگان به مکزیکوسیتی منتقل شد. در سال 1988 او از شغل دولتی خود استعفا داد تا بتواند به یک شاخه جدا شده چپگرا از حزب انقلاب بنیادین به رهبری کواتموک کاردیناس[13]، بپیوندد. این شاخه، جبهه دموکراتیک ملی (PRD) را تشکیل دهد که پایه و اساس حزب انقلاب دموکراتیک(PRD) شد.

آملو در سال 1994، برای اولین بار در انتخابات فرمانداری ها برای ایالت تاباسکو شرکت کرد، اما در این انتخابات به شدت محافظه کارانه، از رقیب خود روبرتو مادرازو[14] از حزب انقلاب بنیادین شکست خورد. در سال 1996، او به عنوان یکی از طرفداران حقوق بومیان شناخته شد. در آن سال او در یک برنامه تلویزیونی شرکت کرد و از اشغال زمین های بومیان در منطقه رمیکس توسط شرکت های چند ملیتی نفتی در یک برنامه تلویزیونی به شدت انتقاد کرد.[v] آملو از دوم اوت 1996 تا ده آوریل 1999، رئیس حزب PRD بود.

آملو در دوم ژوئیه سال 2000 به عنوان شهردار مکزیک انتخاب شد. او در این مقام، در میان مردم به عنوان یک سیاستمدار قابل قبول شناخته شده بود به طوری که در نظرسنجی مرکز مشاوره میتوفسکی[15]، محبوبیت وی تا 84 درصد ارزیابی شد. به نوشته روزنامه رفورما، او به هشتاد درصد وعده هایی که برای این مقام داده بود، عمل کرد که از جمله می توان به طرح های اجتماعی او برای کمک به اقشار آسیب پذیر در مکزیکوسیتی اشاره کرد.

آملو و تلاش برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری

آملو برای اولین بار در سپتامبر 2006، نامزد انتخابات ریاست جمهوری از حزب انقلاب دموکراتیک شد. وی در این انتخابات با اختلاف کمتر از یک درصد از رقیب خود شکست خورد. اوبرادور نتایج انتخابات را نپذیرفت و خواستار شمارش مجدد آرا شد و طرفدارانش نیز تظاهرات گسترده ای برگزار کردند، اما این اعتراضات به جایی نرسید و فیلیپه کالدرون از حزب اقدام ملی تا سال 2012، رئیس جمهور این کشور بود.

املو در سال 2012 بار دیگر به نمایندگی از حزب انقلاب دموکراتیک نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد، اما این بار با اختلاف شش درصد از انریکه پنا نیه تو از حزب انقلاب بنیادین شکست خورد. او در آن انتخابات نیز ادعا کرد که پنانیه تو، رای خریداری کرده است.

آملو پس از این شکست، تصمیم گرفت، حزب انقلاب دموکراتیک را ترک کرده و برای خودش حزبی چپگرا تاسیس کند. او این حزب را "جنبش بازتولید ملی[16]" نامید که به اختصار مورنا[17]نامیده شد. [vi] آملو در سال 2018 به نمایندگی از همین حزب برای بار سوم، نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد. او در این انتخابات به یک پیروزی قاطع دست یافت.  رسانه های دست راستی با سرعت به نامزدی او واکنش نشان داده و او را یک چپگرای مردم فریب معرفی کردند.

وعده های آملو

آملو با بیش از پنج دهه فعالیت سیاسی، بیش از هر کس دیگری نقاط ضعف و قوت مکزیک در دو سطح داخلی و خارجی را می شناسد و وعده هایش نیز بر مبنای این مشکلات و چالش ها بود. در زمینه داخلی، امنیت، اقتصاد و فساد، مهم ترین محورهای وعده های تبلیغاتی او بود. آملو معتقد است برای مبارزه با فساد، شفافیت، حرف اول را می زند. او گفته بود: همانند پاک کردن پله ها، مقامات از بالا تا پایین باید شفافیت و صداقت داشته باشند. او وعده داد، به همه بازرسان بین المللی اجازه خواهد داد به مکزیک بیایند و در زمینه فساد ها و نقض حقوق بشر تحقیق کنند. او همچنین اعلام کرد که یک بند در قانون اساسی خواهد افزود تا حتی روسای جمهوری که فساد مالی داشته باشند، مصونیت نداشته باشند.

وعده‌های آملو در زمینه انرژی، بسیار جنجال آفرین است. او در زمان تبلیغات انتخابات، دیدگاه های ضد و نقیضی درباره انرژی مطرح کرد؛ مسئله ای که بسیاری از فعالان در حوزه انرژی بویژه بخش انرژی را نگران کرده است. آملو خواستار بازنگری در همه پرسی انرژی در سال 2018 است که به انحصارگرایی شرکت پیمکس در صنعت نفت پایان داد و شرکت های خصوصی توانستند در این حوزه فعالیت کنند. آملو، همچنین خواستار کاهش صادرات نفت و واردات گازوئیل و بنزین از آمریکا است. او معتقد است باید پالایشگاه های مکزیک بتوانند مواد نفتی مورد نیاز در این کشور را تامین کنند و در این زمینه به خودکفایی برسند.

یکی از مهمترین وعده های آملو، مبارزه با باندهای سازمان یافته مواد مخدر و اسلحه البته بدون استفاده از نیروی ارتش و نظامیان بود. 

در زمینه خارجی، آملو یکی از منتقدان توافقنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی موسوم به نفتا است. او این توافقنامه را بر خلاف منافع کشاورزان می داند و با هرگونه مذاکره مجدد بر سر نفتا که ترامپ پیشنهاد می دهد، مخالف است و خواستار مذاکره مجدد برای احیای حقوق مکزیکی ها است. آملو در ژوئن 2018 در جریان مناظرات انتخاباتی اظهار داشت، اگر در مذاکرات مجدد درباره نفتا هم شکست بخوریم، ما هیچ چیزی از دست نخواهیم داد. کشور ما منابع طبیعی و ثروت های بسیار زیادی دارد.

آملو در زمینه سیاست خارجی، به شدت مخالف اقدامات مداخله جویانه آمریکا در منطقه آمریکای لاتین است. او در زمان انتخابات ریاست جمهوری از اقدامات نیکولاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا حمایت کرد، مساله ای باعث شد برخی این اتهام را مطرح کنند که ونزوئلا در کمپین های انتخاباتی آملو نفوذ کرده است. اما او این اتهام را رد کرد و در سخنرانی بعد از اعلام پیروزی در انتخاباتش اظهار داشت: ما دوست همه مردم و دولت های جهان هستیم. ما مدافع اصل عدم مداخله و سپردن سرنوشت ملت ها به دست خودشان و استقرار صلح و ثبات در جهان هستیم.

یکی دیگر از موارد اختلاف آملو با آمریکا بر سر بازگرداندن مهاجران و احداث دیوار است. او در سال 2017 از دولت پنا نیه تو خواست تا دادخواستی علیه دولت ایالات متحده آمریکا به اتهام نقض حقوق بشر و تبعیض نژادی تنظیم کرده و آن را در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح کند. آملو متعهد شده است، پنجاه وکیل و حقوقدان برجسته را برای دفاع از مهاجران بازداشت شده در آمریکا به این کشور اعزام کند.

نتیجه‌گیری

با روی کارآمدن چپ صورتی در مکزیک، به نظر نمی‌رسد روابط با آمریکا همچون گذشته باشد. سیاست‌های تحقیرآمیز ترامپ در قبال مکزیک، منجر به مشارکت اعتراضی مردم در انتخابات شد. آنها در انتخابات ریاست جمهوری دو پیام مهم داشتند: در سطح داخلی، پیام آنها به دو حزب اصلی در این کشور آن بود که دیگر شما را نمی خواهیم و خواستار تغییر وضع موجود هستیم. پیام مکزیکی ها به ترامپ و حتی کشورهای اروپایی این بود که ما به کسی رای دادیم که از حرمت و کرامت ملت لاتین دفاع کند و اقتصاد این کشور را از استعمارگران پاک کند، امنیت را به کشور بازگرداند.

پژوهش خبری // پژوهشگر: تهمینه بختیاری

منابع در آرشیو خبری موجود است.