پخش زنده
امروز: -
رای الیوم
آمریکا قادر به جلوگیری از نفوذ ایران در منطقه نیست
قدرت ایران، استقلالش در تصمیم گیری و اعمال حاکمیتش از عواملی است که مانع از سلطه اسرائیل و کشورهای عربی سازشکار بر منطقه است
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روزنامه اینترنتی رأی الیوم، آمریکا به دلایل مختلف نمی‌تواند روی امیدواری اش به مقابله با نفوذ ایران در منطقه حساب کند و اگر چنین کند بازنده خواهد بود و به تعامل با واقعیت نفوذ ایران در منطقه متوسل خواهد شد تا منافعش را تضمین کند و از پیامد‌های این شکست بکاهد.
آنچه که آمریکا را آزار می‌دهد تأثیر گذاری و پیامد‌های نفوذ ایران بر اسرائیل است
آنچه که آمریکا را آزار می‌دهد تأثیر ایران بر کشورهای عربی در شرق یا نفوذ ایران در کشورهای عربی به ویژه در سوریه، عراق، یمن و لبنان نیست بلکه تأثیر گذاری و پیامد‌های این نفوذ بر اسرائیل است. یکی از پیامد‌های آن جلوگیری از سلطه اسرائیل بر منطقه است. قدرت نظامی و فن آوری ایران، استقلالش در تصمیم گیری و اعمال حاکمیتش از جمله عواملی هستند که مانع سلطه اسرائیل و همچنین مانع سلطه کشورهای عربی از جمله کشورهای سازشکار با اسرائیل است البته در صورتی که این کشورها، قدرتمند شوند و در تصمیم گیری مستقل عمل کنند.
آمریکا آشکارا و به طور رسمی با ایران در جنگ است و آن را محاصره کرده است و از کشورهای عربی باج می‌گیرد و راهبردی را در پیش گرفته است که نمی‌گذارند این کشورها دارای توانمندی نظامی و اقتصادی شوند و کشورهای آن‌ها را به میدانی برای دفاع از امنیت ملی ترکیه، اسرائیل و آمریکا تبدیل کرده و این چیزی است که در سوریه، عراق، یمن و لبنان و حتی در اردن و مصر لمس می‌کنیم.
آمریکا تلاش می‌کند اختلافات و فتنه‌های عربی- عربی (مثل اختلافات در شورای همکاری خلیج فارس، جنگ یمن و فلسطین ادامه یابد و حتی برای تشدید این اختلافات تلاش می‌کند و فشار می‌آورد تا متحدان عرب و دیگر متحدانش را به سمت سوق دهد که سیاستی در پیش گیرند که همسو با منافع واشنگتن و منافع اسرائیل باشد.
در این زمینه یاد آور می‌شویم روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحارانوت اطلاعاتی را درباره نقش آمریکا در ترغیب امارات منتشر کرد.
آنچه که آمریکا را آزار می‌دهد تأثیر ایران بر کشورهای عربی در شرق یا نفوذ ایران در کشورهای عربی به ویژه در سوریه، عراق، یمن و لبنان نیست بلکه تأثیر گذاری و پیامد‌های این نفوذ بر اسرائیل است. یکی از پیامد‌های آن جلوگیری از سلطه اسرائیل بر منطقه است. قدرت نظامی و فن آوری ایران، استقلالش در تصمیم گیری و اعمال حاکمیتش از جمله عواملی هستند که مانع سلطه اسرائیل و همچنین مانع سلطه کشورهای عربی از جمله کشورهای سازشکار با اسرائیل است البته در صورتی که این کشورها، قدرتمند شوند و در تصمیم گیری مستقل عمل کنند.
آمریکا آشکارا و به طور رسمی با ایران در جنگ است و آن را محاصره کرده است و از کشورهای عربی باج می‌گیرد و راهبردی را در پیش گرفته است که نمی‌گذارند این کشورها دارای توانمندی نظامی و اقتصادی شوند و کشورهای آن‌ها را به میدانی برای دفاع از امنیت ملی ترکیه، اسرائیل و آمریکا تبدیل کرده و این چیزی است که در سوریه، عراق، یمن و لبنان و حتی در اردن و مصر لمس می‌کنیم.
آمریکا تلاش می‌کند اختلافات و فتنه‌های عربی- عربی (مثل اختلافات در شورای همکاری خلیج فارس، جنگ یمن و فلسطین ادامه یابد و حتی برای تشدید این اختلافات تلاش می‌کند و فشار می‌آورد تا متحدان عرب و دیگر متحدانش را به سمت سوق دهد که سیاستی در پیش گیرند که همسو با منافع واشنگتن و منافع اسرائیل باشد.
در این زمینه یاد آور می‌شویم روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحارانوت اطلاعاتی را درباره نقش آمریکا در ترغیب امارات منتشر کرد.
هدف از دخالت اقتصادی دولت امارات در سوریه، رقابت با نقش و نفوذ ایران است
آحارانوت نوشت آمریکا، امارات را تشویق کرده است به دنبال فعالیت اقتصادی در سوریه باشد و به همین منظور تجار اماراتی در نمایشگاه بین المللی دمشق که چند روز قبل برگزار شد، حضور پررنگی داشتند. هدف از دخالت اقتصادی دولت امارات در سوریه، رقابت با نقش و نفوذ ایران است. آمریکا معتقد است گشایش اقتصادی امارات به روی سوریه به معنی گشایش سیاسی در قبال دولت سوریه نیست (این گزارش را روزنامه رای الیوم نیز به قلم عبدالباری عطوان در هشتم سپتامبر منتشر کرد).
براساس آنچه که در همین گزارش آمده، این آمریکا بود که سبب شکست بازگشت اتحادیه عرب به سوریه شد و اتحادیه عرب همواره تحت تأثیر موضع آمریکا و خواسته‌های آن است. آنچه این اطلاعات را تائید و تقویت می‌کند این است که اتحادیه عرب در قبال تجاوزات پی در پی اسرائیل به سوریه، عراق و لبنان موضعگیری نکرد و اظهارات یک مقام اتحادیه عرب درباره واکنش نظامی حزب الله در تاریخ اول سپتامبر زمانی که یک خودروی نظامی اسرائیلی را هدف قرار داد، مثبت نبود.
اتحادیه عرب در قبال تجاوز اسرائیل به سه کشور عربی یعنی عراق، سوریه و لبنان که در تأسیس و تدوین منشور اتحادیه عرب نقش داشتند، به خودش زحمت نداد یک نشست فوق العاده در سطح وزراء امور خارجه برگزار و موضع گیری کند و حتی بطور شفاهی نیز این تجاوزات را محکوم نکرد.
آمریکا اکنون پس از شکست حملات داعش و بهار عربی، به متحدانش برای سازماندهی نقششان در کشور‌هایی که اسرائیل را هدف قرار می‌دهند یعنی در عراق، سوریه و لبنان یاری می‌کند: سوریه؛ سهم امارات و ترکیه است. امارات در سوریه نقش اقتصادی خواهد داشت و ترکیه در سوریه نقش نظامی و مسلح سازی برخی از گروه‌های مسلح را ایفاء می‌کند و نیروهای ترکیه و آمریکا گشتی‌های مشترک در شرق فرات به راه انداختند که گامی به سوی ایجاد منطقه امن در سوریه است. این سؤال را مطرح می‌کنیم که منطقه امن برای چه کسانی است؟ برای اشغالگری ترکیه یا برای گروه‌های تروریستی و مسلح است؟
آنچه سبب شگفتی می‌شود این است که هیچ یک از طرف‌های عربی، کشورهای منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای از جمله اتحادیه عرب اعتراضی نکردند و گویی این یک امر قانونی و بر اساس عرف و روابط بین الملل است.
عراق؛ سهم عربستان سعودی است و گشایش سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی عربستان سعودی در قبال عراق در سه سال قبل به توصیه آمریکا بوده است. اظهارات علنی هوشیار زیباری وزیر امور خارجه اسبق عراق را به خاطر دارم که از این گشایش استقبال و گفت از دوستان آمریکایی مان به خاطر تلاشهایشان تشکر می‌کنیم.
لبنان نیز سهم عربستان سعودی است و بنا به عللی هیچ کشور عربی نمی‌تواند در لبنان با عربستان رقابت کند یا اینکه نقش عربستان را بازی کند. آمریکا با قوت از نظر دیپلماتیک و سیاسی از نقش عربستان سعودی در لبنان حمایت می‌کند.
شاید نقش عربستان سعودی از نظر مادی و پولی به لبنان کمک کند که این کمک حساب شده، محدود و در برخی مواقع مشروط است، اما نه عربستان و نه آمریکا هیچ کدام به دنبال تقویت توانمندی‌های نظامی یا اقتصادی پایدار لبنان نیستند بلکه هدفشان محاصره و جلوگیری از نفوذ ایران است و اینکه لبنان با رژیم اشغالگر صهیونیستی همزیستی مثبت داشته باشد.
عربستان و امارات در اداره مسأله یمن از نظر سیاسی، دیپلماتیک و سیاسی تحت حمایت آمریکا سهمی برای خود دارند یا اینکه نقش یکدیگر را تکمیل می‌کنند.
براساس آنچه که در همین گزارش آمده، این آمریکا بود که سبب شکست بازگشت اتحادیه عرب به سوریه شد و اتحادیه عرب همواره تحت تأثیر موضع آمریکا و خواسته‌های آن است. آنچه این اطلاعات را تائید و تقویت می‌کند این است که اتحادیه عرب در قبال تجاوزات پی در پی اسرائیل به سوریه، عراق و لبنان موضعگیری نکرد و اظهارات یک مقام اتحادیه عرب درباره واکنش نظامی حزب الله در تاریخ اول سپتامبر زمانی که یک خودروی نظامی اسرائیلی را هدف قرار داد، مثبت نبود.
اتحادیه عرب در قبال تجاوز اسرائیل به سه کشور عربی یعنی عراق، سوریه و لبنان که در تأسیس و تدوین منشور اتحادیه عرب نقش داشتند، به خودش زحمت نداد یک نشست فوق العاده در سطح وزراء امور خارجه برگزار و موضع گیری کند و حتی بطور شفاهی نیز این تجاوزات را محکوم نکرد.
آمریکا اکنون پس از شکست حملات داعش و بهار عربی، به متحدانش برای سازماندهی نقششان در کشور‌هایی که اسرائیل را هدف قرار می‌دهند یعنی در عراق، سوریه و لبنان یاری می‌کند: سوریه؛ سهم امارات و ترکیه است. امارات در سوریه نقش اقتصادی خواهد داشت و ترکیه در سوریه نقش نظامی و مسلح سازی برخی از گروه‌های مسلح را ایفاء می‌کند و نیروهای ترکیه و آمریکا گشتی‌های مشترک در شرق فرات به راه انداختند که گامی به سوی ایجاد منطقه امن در سوریه است. این سؤال را مطرح می‌کنیم که منطقه امن برای چه کسانی است؟ برای اشغالگری ترکیه یا برای گروه‌های تروریستی و مسلح است؟
آنچه سبب شگفتی می‌شود این است که هیچ یک از طرف‌های عربی، کشورهای منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای از جمله اتحادیه عرب اعتراضی نکردند و گویی این یک امر قانونی و بر اساس عرف و روابط بین الملل است.
عراق؛ سهم عربستان سعودی است و گشایش سیاسی، دیپلماتیک و اقتصادی عربستان سعودی در قبال عراق در سه سال قبل به توصیه آمریکا بوده است. اظهارات علنی هوشیار زیباری وزیر امور خارجه اسبق عراق را به خاطر دارم که از این گشایش استقبال و گفت از دوستان آمریکایی مان به خاطر تلاشهایشان تشکر می‌کنیم.
لبنان نیز سهم عربستان سعودی است و بنا به عللی هیچ کشور عربی نمی‌تواند در لبنان با عربستان رقابت کند یا اینکه نقش عربستان را بازی کند. آمریکا با قوت از نظر دیپلماتیک و سیاسی از نقش عربستان سعودی در لبنان حمایت می‌کند.
شاید نقش عربستان سعودی از نظر مادی و پولی به لبنان کمک کند که این کمک حساب شده، محدود و در برخی مواقع مشروط است، اما نه عربستان و نه آمریکا هیچ کدام به دنبال تقویت توانمندی‌های نظامی یا اقتصادی پایدار لبنان نیستند بلکه هدفشان محاصره و جلوگیری از نفوذ ایران است و اینکه لبنان با رژیم اشغالگر صهیونیستی همزیستی مثبت داشته باشد.
عربستان و امارات در اداره مسأله یمن از نظر سیاسی، دیپلماتیک و سیاسی تحت حمایت آمریکا سهمی برای خود دارند یا اینکه نقش یکدیگر را تکمیل می‌کنند.
آنچه برای آمریکا اهمیت دارد ادامه فروش و مصرف سلاح و ادامه جنگ و فتنه است
برای آمریکا اختلاف بین عربستان سعودی و امارات در جنوب یمن اهمیتی ندارد. برای آن همچنین گرسنه ماندن ملت یمن، قربانیان و مرگ یمنی‌ها در اثر شیوع بیماری نیز اهمیت ندارد آنچه برای آمریکا اهمیت دارد ادامه فروش و مصرف سلاح و ادامه جنگ و فتنه است.
آمریکا بنا به عوامل مختلف در محاسباتش برای مقابله با نفوذ ایران در منطقه بازنده خواهد بود. مهمترین علت این امر نیز سیاست شکست خورده آمریکا در قبال منطقه است که به تقویت نفوذ ایران کمک کرده است و کمک می‌کند و آمریکا به تعامل با واقعیت نفوذ ایران در منطقه متوسل خواهد شد تا منافعش را تضمین کند و از پیامد‌های این شکست بکاهد.
برای آمریکا اختلاف بین عربستان سعودی و امارات در جنوب یمن اهمیتی ندارد. برای آن همچنین گرسنه ماندن ملت یمن، قربانیان و مرگ یمنی‌ها در اثر شیوع بیماری نیز اهمیت ندارد آنچه برای آمریکا اهمیت دارد ادامه فروش و مصرف سلاح و ادامه جنگ و فتنه است.
آمریکا بنا به عوامل مختلف در محاسباتش برای مقابله با نفوذ ایران در منطقه بازنده خواهد بود. مهمترین علت این امر نیز سیاست شکست خورده آمریکا در قبال منطقه است که به تقویت نفوذ ایران کمک کرده است و کمک می‌کند و آمریکا به تعامل با واقعیت نفوذ ایران در منطقه متوسل خواهد شد تا منافعش را تضمین کند و از پیامد‌های این شکست بکاهد.
نظر شما