پخش زنده
امروز: -
::دهلی نو- بزرگداشت شاعر فارسی گوی متاخر هند
مراسم بزرگداشت غالب دهلوی شاعر فارسی گوی متاخر شبه قاره هند برگزارشد.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از دهلی نو؛ این مراسم با حضور بیش از ۱۰۰ نفر از اساتید زبان فارسی و اردو، دانشجویان و علاقمندان در ایوان غالب دهلی نو برگزار شد.
میرزا اسدالله خان نجم الدوله دبیر الملک متخلّص به غالب ابن عبدالله بیگخان شاعر و نویسنده و محقّق مسلمان هندی است.
غالب، پیشرو سبک نو در شعر اردوست و نخستین شاعری است که عقاید و نظریات فلسفی را در شعر اردو وارد کرده و در نتیجه شعرش ترکیبی از فلسفه، عرفان و حاکی از درد و تأثّر است.
میرزا اسدالله خان غالب زمانی پا به عرصه وجود گذاشت که از یک سو تسلّط مأموران امپراطوری بریتانیا، زبان‌ها را بسته و نفس‌ها را در سینه حبس کرده بود و زبان فارسی که غالب به آن عشق می‌ورزید، در سرزمین هند راه انحطاط می‌پیمود و از سوی دیگر بساط امیران و فرمانروایان محلّی یک یک برچیده می‌شد و غالب نه مجال آن داشت که برای دل خود شعر بگوید و در فضای آزادی پرو بال بگشاید و نه ممدوحی می‌یافت که زبانش را بفهمد و هنر بی نظیرش را تحسین کند.
علامه اقبال در یکی از منظومه‌های اردوی خود شعر وی را فوق العاده زیبا و کم نظیر دانسته و او را با شاعر بزرگ آلمانی «گوته» مقایسه کرده است.
غالب ۳۳۴ غزل فارسی خود را در ۲۰ وزن سروده است؛ ۸۵ درصد غزل‌های او در شش وزن پرکاربرد کل غزل فارسی و غزل سبک هندی است. به این ترتیب، بیشتر غزل‌های غالب مطابق معیار و شیوه‌های معمول زمان است.
غزل از مهم‌ترین قالب‌های شعر کلاسیک فارسی است که از اواخر قرن بیستم به ژانری ادبی در ادبیّات امریکای شمالی تبدیل شده است. اکنون بسیاری از شاعران در امریکای شمالی و کانادا به این فرم ادبی شعر می‌سرایند.
ترجمه غزل‌های میرزا غالب دهلوی منجر به ترجمه و سرایش گسترده غزل به زبان انگلیسی شد و در پی آن، شاعران برجسته ای، چون «ادرین ریچ» و «رابرت بلای» قالب غزل را برای بیان اغراض خود برگزیدند.
غالب، پیشرو سبک نو در شعر اردوست و نخستین شاعری است که عقاید و نظریات فلسفی را در شعر اردو وارد کرده و در نتیجه شعرش ترکیبی از فلسفه، عرفان و حاکی از درد و تأثّر است.
میرزا اسدالله خان غالب زمانی پا به عرصه وجود گذاشت که از یک سو تسلّط مأموران امپراطوری بریتانیا، زبان‌ها را بسته و نفس‌ها را در سینه حبس کرده بود و زبان فارسی که غالب به آن عشق می‌ورزید، در سرزمین هند راه انحطاط می‌پیمود و از سوی دیگر بساط امیران و فرمانروایان محلّی یک یک برچیده می‌شد و غالب نه مجال آن داشت که برای دل خود شعر بگوید و در فضای آزادی پرو بال بگشاید و نه ممدوحی می‌یافت که زبانش را بفهمد و هنر بی نظیرش را تحسین کند.
علامه اقبال در یکی از منظومه‌های اردوی خود شعر وی را فوق العاده زیبا و کم نظیر دانسته و او را با شاعر بزرگ آلمانی «گوته» مقایسه کرده است.
غالب ۳۳۴ غزل فارسی خود را در ۲۰ وزن سروده است؛ ۸۵ درصد غزل‌های او در شش وزن پرکاربرد کل غزل فارسی و غزل سبک هندی است. به این ترتیب، بیشتر غزل‌های غالب مطابق معیار و شیوه‌های معمول زمان است.
غزل از مهم‌ترین قالب‌های شعر کلاسیک فارسی است که از اواخر قرن بیستم به ژانری ادبی در ادبیّات امریکای شمالی تبدیل شده است. اکنون بسیاری از شاعران در امریکای شمالی و کانادا به این فرم ادبی شعر می‌سرایند.
ترجمه غزل‌های میرزا غالب دهلوی منجر به ترجمه و سرایش گسترده غزل به زبان انگلیسی شد و در پی آن، شاعران برجسته ای، چون «ادرین ریچ» و «رابرت بلای» قالب غزل را برای بیان اغراض خود برگزیدند.
باصداها:
احسان شکراللهی رئیس مرکز تحقیقات زبان فارسی در هند
بلقیس فاطمه حسینی استاد دانشگاه
مظفر علی کارگردان سینما
احسان شکراللهی رئیس مرکز تحقیقات زبان فارسی در هند
بلقیس فاطمه حسینی استاد دانشگاه
مظفر علی کارگردان سینما
نظر شما