پخش زنده
امروز: -
کارشناس ارشد کشاورزی یکی از عمدهترین ضعفهای طرح ابلاغی الگوی کشت را خودداری از ارائه نکات و دیدگاههای کامل کارشناسی دانست و گفت: آنچه که به عنوان الگوی کشت ابلاغ شد، همه نظرات کارشناسی را در بر نمیگرفت.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، امیر والامهر با بیان اینکه باوجود تاکیدات فراوان بر اهمیت الگوی کشت و گذشت دو سال از ابلاغ آن، هنوز تعریف یکسان، جامع و دقیقی از الگوی کشت وجود ندارد، اظهار داشت: برای منسجمتر شدن موضوع کافی است که همه مطالعات و ارائه دیدگاهها مبتنی بر یک بستر علمی مشخص همانند سند ملی دانش بنیان امنیت غذایی باشد تا مباحث و تعاریف ارائه شده به یکدیگر نزدیکتر باشند و بسیاری از مسائل حل شود.
وی با تاکید بر اینکه کارشناسان و بخشهای مطالعاتی دستگاههای ذیربط اجرایی باید احتیاط را کنار گذاشته و دیدگاههای ولو مخالف خود را به بخشهای بالاتر و تصمیم ساز منتقل کنند، گفت: طرحی که مهر ۱۴۰۱ پس از ۵۰ سال تاکید، به عنوان الگوی کشت ابلاغ شد، بدون لحاظ کردن همه توان کارشناسی صاحبنظران بود و از همین رو میبینیم که همان تدیون کنندگان و ابلاغ کنندگان طرح که در زمان ابلاغ حرفی نزدند، یک سال بعد تبدیل به منتقدان آن شدند.
والامهر تصریح کرد: دستگاههای مختلفی در تهیه و تدوین طرح مشارکت داشتند، اما سند نهایی بدون ارائه و یا توجه به گزارشهای کارشناسی تهیه شد و به همین دلیل معتقدم که آنچه که ابلاغ شد همه توانمندی کارشناسی کشور نبود.
وی درباره دلیل خودداری از در نظر داشتن همه کارشناسیها اظهار داشت: این دستگاهها هر یک به نوعی ذینفع هستند و ترجیح دادند که به شکل کارشناسی جامع وارد موضوع نشوند.
این کارشناس کشاورزی با بیان اینکه در زمان تهیه طرح الگوی کشت، برخی از دستگاهها گزارشهایی درباره آسیبها و نقاط ضعف طرح دریافت کرده بودند، گفت: اگر همان زمان به این گزارشها اصرار و توجه میشد و ابلاغ برای رفع نقائص به تاخیر میافتاد، سال بعد (۱۴۰۲) برنامه بسیار پختهتر و جامع تری تهیه و ابلاغ میشد.
وی افزود: اکنون برخی دستگاهها از پیشرفت در الگوی کشت میگویند، در حالی که اگر به موضوعات کارشناسی و لزوم بازنگری و اصلاح طرح توجه میکردند، ما امسال شرایط بهتری داشتیم.
والامهر با تاکید بر لزوم جدیت در مدیریت و اجرای نظارت دقیق، تصریح کرد: چنانچه بر مبنای یک بستر مشخص مانند سند ملی دانش بنیان امنیت غذایی روند فعالیتهای قبلی بررسی و ارزیابی شده و ضمن آسیب شناسی، برنامه جامعتر و دقیق تری ارائه شود، نه تنها طرح الگوی کشت، بلکه بسیاری از طرحهای ملی مرتبط با امنیت غذایی نیز اجرا شده و به نتیجه مطلوب خواهد رسید.